Milli Edebiyat dönemi, Türk edebiyatında 1911-1923 yılları arasında etkili olmuş bir dönemdir. Bu dönemde, sanatçılar eserlerinde Türkçülük akımının etkisiyle milli değerlere, tarihe ve halkın yaşantısına yönelmişlerdir. Dilin sadeleşmesi ve İstanbul Türkçesi'nin yazı dili olarak benimsenmesi önemli gelişmelerdir.
Önemli Sanatçılar:
Mehmet Emin Yurdakul: "Türk Şairi" olarak anılır. Şiirlerinde milli duyguları coşkulu bir şekilde işlemiştir. "Türkçe Şiirler" adlı eseri önemlidir.
Ziya Gökalp: Türkçülük düşüncesinin önemli bir temsilcisidir. Eserlerinde Türk milletinin kimliğini, kültürünü ve geleceğini ele almıştır. "Türkleşmek İslamlaşmak Muasırlaşmak" adlı eseri önemlidir.
Ömer Seyfettin: Hikayeleriyle tanınır. Hikayelerinde Türk tarihini, kahramanlıklarını ve halkın yaşantısını sade bir dille anlatmıştır. "Kaşağı", "Pembe İncili Kaftan" gibi hikayeleri ünlüdür.
Halide Edip Adıvar: Romanları ve hikayeleriyle tanınır. Eserlerinde kadın sorunlarına, Kurtuluş Savaşı'na ve sosyal konulara değinmiştir. "Ateşten Gömlek", "Vurun Kahpeye" romanları önemlidir.
Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Romanları ve denemeleriyle tanınır. Eserlerinde Türk toplumunun değişimini, sosyal sorunlarını ve tarihini ele almıştır. "Yaban", "Kiralık Konak" romanları önemlidir.
Reşat Nuri Güntekin: Romanları ve tiyatro oyunlarıyla tanınır. Eserlerinde Anadolu insanının yaşantısını, sosyal sorunlarını ve aşklarını anlatmıştır. "Çalıkuşu", "Yeşil Gece" romanları önemlidir.
Refik Halit Karay: Mizahi ve eleştirel üslubuyla tanınır. Hikayelerinde ve romanlarında İstanbul'un ve Anadolu'nun farklı kesimlerinden insanları anlatmıştır. "Memleket Hikayeleri" önemlidir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page